Drewnica, gm. Stegna.
Wiatrak typu koźlak z 1718 r., remontowany w 1892 r., drewniany, w konstrukcji szkieletowej, opierzanej deskami w układzie pionowym, na planie prostokąta. Trzon wsparty na nieruchomej podstawie tzw. koźle, który osadzony jest na płytkim ceglanym fundamencie. Ruchomy trzon wiatraka opierzany jest deskami w układzie pionowym, do jednej ze ścian przymocowane skrzydła (obecnie mocno zniszczone). W ścianie przeciwległej do ściany, w której umieszczono skrzydła znajduje się wejście do wnętrza poprzedzone drewnianymi schodami z drewnianą krzyżową balustradą. Dach dwuspadowy wygięty w ośli grzbiet, kryty deskami obitymi papą, na chorągiewce daty 1718, 1892 oraz inicjały „J.N.”.
Stan katastrofalny. Podejmowane są próby remontu.
Drewnica ul. Kasztanowa 11 (d. Drewnica 48),gm. Stegna.
dom gburski z 1894 r. z zagrody wzdłużnej. Drewniany, wzniesiony w konstrukcji wieńcowozrębowej, na ceglanej podmurówce. Budynek jednokondygnacyjny, częściowo podpiwniczony, przekryty dachem dwuspadowym krytym dachówką holenderką. W zachodniej połaci dachu dwuosiowa wystawka, kryta dachem dwuspadowym, nieznacznie wysunięta przed lico elewacji, wsparta na ozdobnych kroksztynach. Wzniesiony na rzucie prostokąta, z dwiema przelotowymi sieniami. Elewacje o harmonijnym wystroju, naroża przesłonięte listwami, szczyty odeskowane, końcówki desek wykończone koronką. Drzwi frontowe dwuskrzydłowe z nadświetlem, skrzydła ozdobione płycinami, ujęte szerokimi listwami ościeżnicowymi. W nadświetlu ozdobne kolorowe szybki z ornamentem rozety i datą budowy „1894”.
Kilka lat temu przeprowadzono remont, zawieszony czegoś. Korozja żre go na powrót.
Drewnica.
Wiatrak w typie holenderskim, ustawiony na budynku gospodarczym. Spłonął ale w rejestrze w dalszym ciągu istnieje. No to trochę zdjęć archiwalnych. Fotografował Artur Wołosewicz etatowy pracownik Pracowni Konserwacji Zabytków Oddział Gdańsk w roku 1971. Pełna dokumentacja w archiwum Pomorskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków i pewnie w gdańskim NID-zie. I w kilku innych miejscach.
Izbiska 13, gm. Stegna.
Stodoła wzniesiona w 1743 r., w konstrukcji drewnianej, słupowej, odeskowanej. Zbudowana na planie wydłużonego prostokąta, trzyklepiskowa, dach dwuspadowy kryty eternitem, dawnej słomą. Na belce przy klepisku bela z wyrytą datą 1734 i monogramem H.W.
Jak widać, stodołę przekształcono w dom mieszkalny, co nie jest jakimś tam dziwnym zjawiskiem w okolicy.
Niedźwiedzica, gm. Stegna.
Kościół filialny p.w. Św. Jakuba – prezbiterium kościoła wzniesione przed połową XIV w. Część południowa budowana prawdopodobnie w latach 1350-1360. W 1660 r. spłonęła część wieży. W 1823 r. odnowiono szczyt ryglowy przy wieży, wybito 5 nowych okien. Około 1856 r. rozebrano zniszczoną wieżę, a w 1858 r. ustawiono wolnostojącą dzwonnicę i dodano przedsionek południowy na miejscu dawnej wieży. Kościół gotycki, zwrócony prezbiterium na północ, ceglany, oskarpowany, w części północnej i na narożach. Założony na planie prostokąta, salowy, z zakrystią przy prezbiterium od zachodu i przedsionkiem od południa. Szczyt północny sterczynowy, trójkondygnacyjny, z blendami. Dach dwuspadowy, kryty holenderką, Wnętrze kryte stropem płaskim, więźba storczykowa.
Dla miłośników konstrukcji więźb gratka co się zowie. Pokrycie dachu wymienione, część ścian zaizolowana. Ogólnie dobrze się dzieje.
Rybina 12, gm. Stegna.
Dom podcieniowy, w układzie wzdłużnym z budynkiem inwentarskim. Wzniesiony około 1830 r., podcień dobudowano około 1850 r. Drewniany w konstrukcji wieńcowo-zrębowej, kryty dachem dwuspadowym (dachówka esówka), na ceglanej podmurówce. Zwrócony frontem na południe. Podcień wsparty na sześciu kolumnach. Narożniki odeskowane w formie naśladującej boniowanie. Szczyt boczny (zachodni) odeskowany, u dołu deski zdobione snycersko. Wewnątrz w narożniku południowo-zachodnim wielka izba, sień na osi – dwudzielna, przelotowa. Zachowany układ wnętrza wraz z układem ogniowym. Drzwi główne oryginalne, bogato zdobione. Okna współczesne odwzorowujące formę historycznych okien. Budynek po generalnym remoncie.
DSC_6484.JPG
Plik ściągnięto 1011 raz(y) 97,98 KB
DSC_6489.JPG
Plik ściągnięto 1011 raz(y) 85,8 KB
DSC_6495.JPG
Plik ściągnięto 1011 raz(y) 67,95 KB
DSC_6485.JPG
Plik ściągnięto 1011 raz(y) 86,12 KB
DSC_6492.JPG Ten zamek i klamka, to włoska podróbka.
Rybina, gm. Stegna.
Most kolejowy obrotowy w ciągu linii kolei wąskotorowej nad rzeką Szkarpawą.
Most kolejowy z obrotowym przęsłem w miejscowości Rybina powstał około 1935 r. w miejscu wcześniejszej, drewnianej konstrukcji zwodzonego mostu kolejowego. Stanowi on jedno z urządzeń będących elementem trasy żuławskiej kolejki wąskotorowej, która powstała w latach 1901 - 1905. Most położony jest w odległości ok. 300 m na zachód od drogi Nowy Dwór Gdański - Stegna i dwóch mostów drogowych z przęsłami zwodzonymi na Szkarpawie i Wiśle Królewieckiej. Zbudowany jest z trzech przęseł, z których jedno posiada konstrukcję zwodzoną poprzez obrót wokół osi pionowej filara. Konstrukcję przęsła zwodzonego stanowią dwa dźwigary blachownicowe, nitowane, o zmiennej wysokości w strefie przypodporowej. Konstrukcja pomostu składa się z rusztu zbudowanego z poprzecznic i podłużnic. Jezdnia kolejowa wąskotorowa ułożona jest z podkładów drewnianych na podłużnicach. Most ograniczony jest obustronnymi barierami metalowymi z kątowników. Podpory mostu wykonane są z betonu na ruszcie z pali drewnianych. Filar na planie wieloboku zbliżonego do koła, ściany boczne wzmocnione stalową blachą - płyty łączone na nity. Otwieranie mostu dla żeglugi odbywa się poprzez obrót w poziomie wokół osi pionowej filara po uprzednim uniesieniu mostu nad łożyskami podporowymi i zwolnieniu go z rygli umieszczonych na podporach. Podnoszenie mostu wykonywane jest ręcznie, za pomocą systemu kół zębatych i zespołu przekładni. Po obrocie przęsło opiera się na podporach umieszczonych w nurcie rzeki, wspartych na stalowych palach. Most obrotowy w Rybinie na rzece Szkarpawie jest jednym z nielicznych na terenie Polski mostów kolejowych z ruchomym przęsłem, który zachował pierwotną konstrukcję i materiał.
Po wielu trudach ruszył wreszcie remont tego mostu.
Most drogowy zwodzony na Szkarpawie w ciągu drogi nr 502.
Most położony we wschodniej części miejscowości Rybina, gdzie Szkarpawa rozdziela się na dwie odnogi: węższa w kierunku pn. - wsch. podąża dalej jako Wisła Królewiecka, znajduje się na niej drugi ruchomy most drogowy. Odcinek drogi asfaltowej łączącej oba mosty biegnie na niewielkim nasypie. Most ruchomy na Szkarpawie powstał w 1933 r., zniszczony w 1945 r. w nieznanym dziś zakresie, wiernie zrekonstruowany w 1947 r. w oparciu o zachowaną dokumentację. Zbudowany jest z pięciu przęseł, całkowita długość mostu wynosi 50,40 m, szerokość – 7,30 m. Przęsło środkowe jest konstrukcją stalową, zwodzoną, pozostałe są żelbetowe. Konstrukcję przęsła zwodzonego stanowią dwa dźwigary blachownicowe spawane, połączone czterema poprzecznicami nitowanymi. Między poprzecznicami znajdują się cztery podłużnice spawane z blach; stężeniem dla nich są wiatrownice. Na podłużnicach przyspawane belki stalowe pomostu z przytwierdzona blachą jezdni z belkami, na których deskowa nawierzchnia. Pozostałe przęsła stanowią żelbetową konstrukcję żebrowo-płytową pokrytą nawierzchnią asfaltową. Przęsła oparte są na filarach posadowionych na drewnianych palach wbityc w dno i brzegi rzeki. Do filara głównego przymocowana jest pionowa rama stalowa, na której opiera się przegubowo rama pozioma przeciwwagi zakończona stalową skrzynią balastu wypełnioną betonem. Przęsło ruchome i rama przeciwwagi połączone są za pomocą wieszaków przegubowych. Podstawowa zasada działania oparta jest na równoważeniu przez balast ramy poziomej ciężaru własnego przęsła zwodzonego. Napęd z silnika przenoszony jest przez wały i przekładnie na koła zębate znajdujące się w nogach ramy pionowej. Na kołach zębatych oparto listwy w postaci drabinek. Podczas obrotu kół zaczepione o ich zęby listwy przesuwają się, ciągnąc przęsło do góry. Silnik elektryczny umieszczony jest w drewnianym pomieszczeniu maszynowni przy ramie pionowej od strony wschodniej. Most ruchomy na Szkarpawie, powstał obok wielu innych mostów na Żuławach budowanych zgodnie z programem strategicznym rządu Rzeszy w Prusach. W latach 30-tych XX wieku powstały ruchome drogowe mosty m. in. w Szopach, Sztutowie, Nowym Dworze Gdańskim, Jeziorze i Dzierzgonce. Wszystkie reprezentują wysoki poziom myśli technicznej, dostosowane były do wysokich obciążeń oraz bardzo szybkiego podnoszenia. Most w Rybinie pomimo wtórnej - zrekonstruowanej formy, zachował wszystkie cechy konstrukcyjne i widokowe mostu pierwotnego. Ze względu na bliskie sąsiedztwo drugiego ruchomego mostu na Wiśle Królewieckiej pochodzącego z tego samego okresu stanowi też atrakcję turystyczną trasy prowadzącej na Mierzeję Wiślaną.
Rybina, gm. Stegna.
Most drogowy zwodzony na Wiśle Królewieckiej, w ciągu drogi nr 502.
Most położony we wschodniej części miejscowości Rybina, gdzie Szkarpawa rozdziela się na dwie odnogi: szersza - Szkarpawa płynie w kierunku pd.-wsch., węższa - Wisła Królewiecka - w kierunku pn.-wsch., nad nią rozpięty jest most. Most powstał w 1933 roku. Zbudowany jest z pięciu przęseł, całkowita długość mostu wynosi 43,20 m, szerokość – 7,60 m. Przęsło środkowe jest konstrukcją stalową, zwodzoną, pozostałe są żelbetowe. Konstrukcję przęsła zwodzonego stanowią dwa dźwigary blachownicowe złożone ze środnika oraz pasów - dolnego i górnego. Dźwigary połączone są za pomocą nitów z trzema poprzecznicami, pomiędzy którymi sześć podłużnie stężonych wiatrownicami. Na podłużnicach zamocowane są belki i pomost drewniany stanowiący jezdnię mostu. Pozostałe przęsła stanowią konstrukcje żebrowo - płytową, żelbetową, nawierzchnia jezdni pokryta jest asfaltem. Przęsła oparte są na czterech zróżnicowanych filarach posadowionych na drewnianych palach wbitych w dno i brzegi rzeki. W najszerszym filarze umieszczono komorę maszynowni. Do filara głównego przymocowana jest pionowa rama stalowa, na której opiera się przegubowo rama pozioma przeciwwagi zakończona stalową skrzynią balastu wypełnioną betonem. Przęsło ruchome i rama przeciwwagi połączone są za pomocą wieszaków przegubowych. Podstawowa zasada działania oparta jest na równoważeniu przez balast ramy poziomej ciężaru własnego przęsła zwodzonego. Napęd z silnika przenoszony był przez wały i przekładnie na koła zębate znajdujące się w nogach ramy pionowej. Na kołach zębatych oparto listwy w postaci drabinek. Podczas obrotu kół zaczepione o ich zęby listwy przesuwały się, ciągnąc przęsło do góry. Od roku 1965 most podnoszony był ręcznie (wymontowano silniki z komory maszynowni), a w 1981 r. rozmontowano też napęd ręczny na podstawie ekspertyzy stwierdzającej zużycie przegubów. Od tego czasu most nie jest podnoszony.
Rybina, gm. Stegna.
Most drogowy zwodzony na Szkarpawie w ciągu drogi nr 502.
Most położony we wschodniej części miejscowości Rybina, gdzie Szkarpawa rozdziela się na dwie odnogi: węższa w kierunku pn. - wsch. podąża dalej jako Wisła Królewiecka, znajduje się na niej drugi ruchomy most drogowy. Odcinek drogi asfaltowej łączącej oba mosty biegnie na niewielkim nasypie. Most ruchomy na Szkarpawie powstał w 1933 r., zniszczony w 1945 r. w nieznanym dziś zakresie, wiernie zrekonstruowany w 1947 r. w oparciu o zachowaną dokumentację. Zbudowany jest z pięciu przęseł, całkowita długość mostu wynosi 50,40 m, szerokość – 7,30 m. Przęsło środkowe jest konstrukcją stalową, zwodzoną, pozostałe są żelbetowe. Konstrukcję przęsła zwodzonego stanowią dwa dźwigary blachownicowe spawane, połączone czterema poprzecznicami nitowanymi. Między poprzecznicami znajdują się cztery podłużnice spawane z blach; stężeniem dla nich są wiatrownice. Na podłużnicach przyspawane belki stalowe pomostu z przytwierdzona blachą jezdni z belkami, na których deskowa nawierzchnia. Pozostałe przęsła stanowią żelbetową konstrukcję żebrowo-płytową pokrytą nawierzchnią asfaltową. Przęsła oparte są na filarach posadowionych na drewnianych palach wbityc w dno i brzegi rzeki. Do filara głównego przymocowana jest pionowa rama stalowa, na której opiera się przegubowo rama pozioma przeciwwagi zakończona stalową skrzynią balastu wypełnioną betonem. Przęsło ruchome i rama przeciwwagi połączone są za pomocą wieszaków przegubowych. Podstawowa zasada działania oparta jest na równoważeniu przez balast ramy poziomej ciężaru własnego przęsła zwodzonego. Napęd z silnika przenoszony jest przez wały i przekładnie na koła zębate znajdujące się w nogach ramy pionowej. Na kołach zębatych oparto listwy w postaci drabinek. Podczas obrotu kół zaczepione o ich zęby listwy przesuwają się, ciągnąc przęsło do góry. Silnik elektryczny umieszczony jest w drewnianym pomieszczeniu maszynowni przy ramie pionowej od strony wschodniej. Most ruchomy na Szkarpawie, powstał obok wielu innych mostów na Żuławach budowanych zgodnie z programem strategicznym rządu Rzeszy w Prusach. W latach 30-tych XX wieku powstały ruchome drogowe mosty m. in. w Szopach, Sztutowie, Nowym Dworze Gdańskim, Jeziorze i Dzierzgonce. Wszystkie reprezentują wysoki poziom myśli technicznej, dostosowane były do wysokich obciążeń oraz bardzo szybkiego podnoszenia. Most w Rybinie pomimo wtórnej - zrekonstruowanej formy, zachował wszystkie cechy konstrukcyjne i widokowe mostu pierwotnego. Ze względu na bliskie sąsiedztwo drugiego ruchomego mostu na Wiśle Królewieckiej pochodzącego z tego samego okresu stanowi też atrakcję turystyczną trasy prowadzącej na Mierzeję Wiślaną.
Stobiec, gm. Stegna.
Most drogowy zwodzony na rzece Tui (Tudze) w ciągu drogi lokalnej Tujsk – Chełmek.
Most położony na zachód od wsi Stobiec, rozpięty nad końcowym odcinkiem rzeki Tui, ok. 2 km od jej ujścia do Szkarpawy. Most ruchomy w Stobcu powstał ok. 1934 r. i posiada nieco odmienną konstrukcję, a także sylwetę niż inne mosty ruchome z tego okresu budowane na Żuławach. Całkowita długość mostu wynosi 40,74 m, szerokość – 5,78 m; posiada on 3 przęsła o różnej
konstrukcji. Przęsło wsch. jest konstrukcją żelbetową belkowo-płytową, składającą się z trzech dźwigarów i dwóch poprzecznic; przęsło zach. jest konstrukcją zespoloną o rozpiętości ok. 15,50 m, składającą się z czterech dźwigarów podpierających żelbetową płytę. Przęsło środkowe mostu jest konstrukcją stalową, zwodzoną, o długości 7,80 m; konstrukcję stanowi pięć dźwigarów stalowych połączonych z czterema poprzecznicami; na dźwigarach leży drewniana konstrukcja jezdni i chodników. Przęsło ruchome jest konstrukcją wolnopodpartą; na filarze zamocowana jest pionowa rama składająca się z dwóch nóg i rygla oraz poziomej kratownicy przymocowanej do ramy; do ramy przymocowana jest pionowa ażurowa konstrukcja, w której porusza się przeciwwaga wypełniona pakietem płyt. Przęsło ruchome i rama przeciwwagi połączone są za pomocą stalowej linki. Podstawowa zasada działania oparta jest na równoważeniu przez przeciwwagę ciężaru własnego przęsła zwodzonego. Napęd przenoszony był przez zespół przekładni ślimakowej i koło zębate na wał pionowy umieszczony w nodze ramy, a następnie przez zespół przekładni na wał poziomy, który poruszał dwa bębny; bęben obracając się nawijał linkę zamocowaną do przęsła i odwijał jednocześnie linkę przeciwwagi. Most w Stobcu posiadał napęd elektryczny z możliwością zamiany na ręczny. Most, podobnie jak powyższe, po generalnym remoncie.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Statystyki
Rejestracja
Zaloguj
Download
